Virtual tour in Sima de La Cornisa

From 0 to -1450m in 45 clicks! This series of slides, sorted by depth, takes you down the Sima de La Cornisa.

Spekul in het nieuws

Spekul has discovered one of the deepest caves in the world (at 1.5km deep it's at least No.9)

Read the press reports (dutch) about our record breaking cave

View the photos from the Picos

For more info:
Will Moffat, voorzitter@spekul.be, + 32 (0)485 46 34 35,
Lieven De Bontridder, materiaalmeester@spekul.be, +32 (0)475 70 33 57

Slotsom

OK, de Picos expeditie van 2007 is zonder ongelukken afgelopen. Met een fantastisch resultaat: anderhalve kilometer dalen (!) om vervolgens op een collecteur uit te komen… waar nog diverse exploratiemogelijkheden zijn! Met een ideale bivakplaats in de nabijheid (groot zandstrand, geen tocht, massa’s helderblauw water)… Dit jaar hebben we echt wel de hoofdvogel afgeschoten… en het doet me al uitkijken naar de volgende expeditie (nog ca. 343 keer slapen).

De uiteindelijke “officiële” diepte bedraagt -1507m. Daarmee komt Sistema Sima de la Cornisa – Torca Magali in de huidige top 10 van diepste grotten. De ontwikkeling bedraagt 6445.7m.
Aangezien we nog steeds aan het exploreren zijn, is er geen gedetailleerde topo of beschrijving online beschikbaar (of gepubliceerd) (nog even geduld… of spring even binnen op Spekul… of kom naar 40 jaar spekul). In veel putten hangt er momenteel ook geen touw. Dus “clandestiene” bezoeken maken weinig kans op slagen…

Ultima explo

Ok, nog effe een verslagje van de laatste exploratiedagen: Wim en Nele waren dus gestopt op een grote zaal. Koen en ik zijn de dag nadien afgedaald tot deze zaal, al vlug bleek dat de put waar ze eerder niet afkonden owv gebrek aan touw gemakkelijk geshunt kon worden door links de wand te volgen. Een beetje verder een ideale plek gevonden voor het bivak volgend jaar: voldoende vers water, schitterend wit strand, plek genoeg voor 30 man, ... Voor fotootjes van bivak "Hotel del Playa" zult ge nog echter tot volgend jaar moeten wachten. Na een kleine afklim (zo'n 3 meter) gestopt op grote, heldere sifon. Er was niet direkt een doorgang te zien voor duikers, dus heb ik maar geprobeerd de sifon te shunten door langs de blokken te traverseren en omhoog te klimmen. Uiteindelijk moeten stoppen op een te steile en modderige wand, doch zeker nog vervolg, maar tzal voor volgend jaar zijn, etriers en boormachine nodig (de linkerwand bestaat uit vaste rots, dit in tegenstelling tot de andere wanden die bestaan uit een samengekit mengsel van zand, rolkeien, modder en gigantische blokken). OK, dan maar verder zoeken. Ik vind nog een mogelijkheid om tussen de blokken af te dalen nabij de waterval, maar telkens weer komen we op hetzelfde nivieau op die vervloekte sifon, die bijna onder de hele zaal loopt. Ok, dan maar eens zien of we stroomopwaarts verder kunnen geraken.
Na 2 kleine afdalingen uiteindelijk op het niveau van de rivier geraakt, het grote lawaai bleek te komen van een plek waar de rivier zich tussen de blokken omlaag stort, iets verder stroomopwaarts hoor je er nog nauwelijks iets van. Ik zoek een weg tussen de blokken, terwijl Koen een gemakkelijkere toegang tot de rivier equipeerd. Na enkele afklimmen terug op het niveau van de rivier geraakt en na een versmalling opent zich een grote meander. Ik keer rap terug om Koen te halen en samen exploreren we hier verder. Her en der komen er riviertjes in onze grote rivier (in totaal zijn het er 5), zou dit misschien de collecteur van het systeem zijn? Ondanks de relatief kleine dimensies van de rivier (zo 1.2 a 1.5 m breed en zo'n 60 cm diep) heeft ze toch een serieus debiet. Het plafond is zo hoog dat het niet zichtbaar is met ons licht, de breedte van de meander is ongeveer 5 a 7 meter. We kunnen gemakkelijk stroomopwaarts vorderen via de zand en modderbanken aan de zijkant van de rivier. Slechts op 1 plek moet je even tussen wat blokken kruipen. Uiteindelijk horen we een grote waterval, na nog een tiental meter gevorderd te zijn krijgen we een 10 meter hoge waterval te zien die zich uit een zwart gat in de rechterwand omlaag stort. Erachter nog mogelijk vervolg te zien, doch hier is alle modder en zand weggespoeld en is het niveau van de rivier te diep om door te waden. Ik tracht dan langs de linkerwand voorbij de waterval te klimmen en kom op een klein zandstrandje, enkele meters verder buigt de rivier naar links en daalt het plafond tot het niveau van het water, kortweg: weer ne sifon. Op de terugweg nog alles opgemeten (340 meter). Daarna terug omhoog tot op bivak van -1250m. De dag nadien nog wat extra looplijntjes gehangen rond het moddergedeelte op -1200m en met de overschot van het equipeergerief terug omhoog tot -900m. Uiteindelijk vervoegen Jan en Silvino ons in het bivak. Silvino bleek wat moeite te hebben met jumaren, wss te lang uit roulatie geweest, gevolg: Koen en Silvino terug naar omhoog, ikke terug naar bivak van -1250. Dag nadien met Jan de putten wat nader bekeken, blijken nog enkele mogelijkheden te zijn, evenals in de droge modderhelling vlak voor het vettige stuk. Daarna met Jan de exploten van de vorige dag gaan bewonderen. Uiteindelijk ook nog modderige chatiere gevonden stroomopwaarts, bij gebrek aan materiaal putje niet meer afgedaald. Alles desequiperen en maffen op -900m. Pff, was ne zware dag. Dag nadien vervoegen ZHS en David ons op -700m, vroeg bed in, vroeg bed uit, verder desequiperen. Wim komt nog een handje toesteken vanaf de Mierda, nadat hij de ventilateur vergroot heeft tot aangename proporties. Ondertussen Silvino en Koen al een dagje buiten. Nog ne keer goed eten, maffen, inpakken en alles den berg afdragen. Gelukkig steken de pompiers die in september een tripje naar -900 willen maken een handje toe. Gewoonweg super die gasten, 9 uur rijden voor een portage te komen doen. 's avonds topo verder afgewerkt: totaal 220 meter gezakt (dus -1505m, wat ons op plaats 7 of 8 brengt, afhankelijk van de data voor ceki 2), eerst ff vieren bij Maximo, daarna nog verder vieren in Potes. In de vroege uurtjes uiteindelijk toch op weg naar België geraakt. Deze expeditie zit er weer op. Het is nog zo'n 600 meter tot de vermoedelijke resurgentie, tzal echter meer horizontaal worden nu we op niveau van de collecteur zitten. Nog werk genoeg dus voor volgend jaar...

Correctie op SMS

´t Kan ook -15xxm zijn ;-)

SMS van DDR

Iedereen veilig aan de cable. Nu eten bij maximo. Diepte: ca. -14??m. Stop op collecteur

Exploratie

Voor de mensen die graag wat meer details willen: na de P70 die ons op ca. -1380m bracht, equipeerden Lieven en ik een P20 die ons in een aflopende modder-glij-zaal bracht, waarbij we de rest van ons touw konden gebruiken als looplijn tot aan de volgende put, die Nele en Wim op hun beurt mochten equiperen (als dat geen service is!). Het bracht hen in een zaal met enkele grote blokken, waar gemakkelijk op te klimmen was, maar wegens gebrek aan touw konden ze niet aan de andere kant van die blokken verder dalen. In die zaal was er ook een niet afklimbare helling, waar beneden een stroompje zichtbaar was... Dat zijn momenteel de 2 potentiele plekken waar Koen en Tom (en daarna Jan en Silvino) kunnen verder zoeken. Geen groot zwart gat of geen put, dus echt wel geen idee of en hoe het verder loopt.

Vanaf de grote zaal werd naar boven getopografeerd en met behulp van wat cosinustabellen en een rekenmachine-gsm hebben we al de vertikale afstand berekend (horizontaal is minder interessant... aan Mammoth Cave geraken we toch niet ;-)). Ongeveer -1485m dus. Schiet ons niet neer als het 15m meer of minder is...

Bijgevoegd nog 2 foto´s van tijdens de exploratie. Op de eerste foto precies een vers uitgetrokken steen op de voorgrond (de wortels hangen er nog aan), foto 2 geeft min of meer een zicht van een deel van de modder-glij-zaal...

Terughoudendheid

Daarnet kregen we uit diverse bronnen (sms, email, Spaanse TV) te horen over het speleo-ongeval in Anialarra. Hopelijk verloopt de redding vlot en de revalidatie voorspoedig...

Vandaag nog zat ik me te bedenken: we staan hier op de rand van een -1500m en hoewel dit me een fantastisch gevoel geeft (top 10 en wie weet, ALS het verder loopt (wat allesbehalve zeker is)... nummer 2 in de wereld...), is er ook iets van terughoudendheid. Onze expe is nog niet gedaan, er kan nog vanalles gebeuren, hoe voorzichtig we ook zijn. In sommige voorgaande expedities is er al eens een "bijna" gebeurd. Waar je gewoon niet verder wil denken... Ook in deze expeditie: in een vorige post vermeldt Vince de "40 cm to paradise"-put (een P70). Deze verwijzing had niets met euforie te maken... integendeel...

Microcosmos

In afwachting van groot nieuws, even de Torca Magali

Tijdens de eerste week van de Picos Expe met 6 man (Tom, Koen, DDR, Pierrot, Wim en Vince) afgedaald in de Torca Magali, de 'Spaanse ingang' die rond -550 verbindt met de Cornisa. Deze grot was nog geequipeerd naar aanleiding van de korte herfst-expeditie van vorig jaar en we konden dat materiaal goed gebruiken in de diepe delen van de Cornisa. Die ochtend was de eerste mooie zonnige dag de laatste 10 dagen en er zouden er nog veel volgen. Tom en Koen equipeerden de weg naar beneden (Koen was de enige de de weg kende in de Magali) en DDR-Pierrot (zijn maiden topo-trip) en Wim-Vince topografeerden al dalend. Het kwam allemaal mooi uit. Einde topo voor die maandag onderin de eerste grote put, waar een vervelende klim van zo'n 40 meter hoog begint (vol met losliggende blokken), gevolgd door een passage met veel ups and downs, waarvan verschillende vast geequipeerd. Van hieruit gingen we door naar het Cornisa stuk van de grot waar we op het 4 sterren bivak overnachten, met 6 man deze keer! de Restaurant-tent maakte het hier erg aangenaam en het was best mogelijk 6 man comfortabel te logeren; 3 man in de tent, Wim en Vince sliepen buiten en Koen hakte zich met spitgerief een nieuwe ligplaats in een rots achter de tent, lekker uit de tocht maar wel op enkele centimeters van Pierrot, wiens gesnurk meer decibels produceert dan de oudste modellen vliegtuigen van DHL. En Tyvek scoort zeer slecht qua accoustische isolatie, mijn oorstoppen deden gelukkig beter.
Dinsdag equipeerden Koen en Tom ineens door tot voorbij het kamp op -900, dat hing dan ineens klaar voor als we volgende week langs de andere kant van de berg zouden afdalen. DDR en Pierrot topografeerden de interconnecterende meander tussen Cornisa en Magali en ook de P60 erboven. Wim en Vince keerden terug naar het punt boven de 40m klim en topografeerden naar de andere ploeg toe. We vervingen zoveel mogelijk musketons met maillons op de vaste equipementen. Op het einde van de dag is heel de Magali opgemeten op 2 metingen na onderaan de puin-klim. Die zouden we er morgen tijdens het desequiperen wel aanhangen. Het touw van de onderste 60m put lieten we in de put vallen, dat zouden we dan later in de Cornisa recupereren. Op vraag van Silvino maakten we ook ineens de equipeerfiche.
Woensdagnamiddag stonden we buiten en lieten het materiaal aan de grotingang achter om dit de volgende morgen over de berg heen te dragen naar de 'klassieke' ingang van de Cornisa
. Dit werd een schone trip over de Palanca-kam. We vonden zowaar de spits terug die 50m boven de grotingang op de top zaten. We spendeerden nog 1 extra nacht in de berghut-met-half-pension om de volgende morgen af te dalen en terug te klimmen naar het Kamp in de Hoyo Grande.

Fotolegende:
- ingang van de Magali
- vertikale 'etroiture'
- onderaan de eerste grote put
- in de ressauts 'up and down'
- 2 topoteams ontmoeten elkaar
- Boven de P60
- klim en traversee naar de Cornisa connectie
- interconnectie-meander tussen Magali en Cornisa
- Paraplu in Pozo del Lomo
- Kamp op -600
- Afdalen naar de andere kant van de Palanca


de groeten,
Vince

Beetje bij beetje...

Ha! Opnieuw twee dagen "verlof" vooraleer we terug in de Cornisa trekken... om te desequiperen deze keer, want tegen donderdag moet alles er uit.
Ondertussen is er al getopografeerd. Tot ongeveer -1485m...
Nog tot dinsdag wordt er geëxploreerd... hoe diep zullen we geraken...

Nieuws vanop -1400

Maandag vertrokken met 2 ploegen en veel gerief naar het kamp op -900; Equipeermachines Koen en Tom gaan wat vroeger, Jan en ik volgen op 2 uur afstand. Komen elkaar tegen boven de Clandestino waar Koen net met een hoop touw naar beneden vertrekt. Slapen op -900, lang genoeg, oorstopkes doen hun werk en ook minder pijn aangezien ge in een hangmat toch niet op uw zij kunt liggen. Volgende morgen naar -1285 waar ze vorige herfst gestopt waren (Conducto de Barro Seco).

Vanaf de pozo Corocotta is het premiere voor mij, ik word hier gegidst door Tom die erbij was tijdens de ontdekking van de schitterende galerijen onder de puttenreeks en de ook wel schitterende etroiture-serie. We nemen wat tijd voor fotos. Tom en Koen installeren de pointe-bivak in een proper kamertje met zandbodem. Er is plaats voor 2 hangmatten en erachter is er plek om te koken. Stromend water ook in de vorm van een waterval, ideaal voor de afwas. Voor te koken is't minder, daar al ons gewroet nogal wat modder in het riviertje heeft gedumpt en dat geraakt maar zeer traag uit het water (24 uur?). ´dat schuurt de maag´zou de Wim zeggen. Na 2 weken Picos is mijn maag nog niet opgeschuurd, het valt nogal mee. Jan en ik dalen 2 putjes af in de premiere en stoppen boven een diepe, hellende put. Vallende steensgewijs schatten we deze op 60m. Het water en de helling van de put maken dat er vrij veel werk nodig is. Het is genoeg geweest voor vandaag en we keren terug naar het bivak. Nadat ik door mijn hangmat val (ondanks de verloren kilos) ben ik het vertrouwen in de matten niet kwijt en kan goed slapen. Het is een kwestie van deftige knopen in het hangmatlint te leggen, lintknopen indeed. Jan vreesde dat het vallende water hem zou wakker houden, maar dat viel ook mee (in relaxerende muziek is toch vaak vallend water te horen?). Er liggen oorstoppen in geval, voor de liefhebbers. Schitterende bivak, uit de tocht en uit de kering, spijtig dat het zo klein is. Tom en Koen die eerder een andere putenreeks wilden verkennen zien dit stuk grot veel meer zitten en keren vroeger de grot uit om te rusten met de bedoeling er zondag nog een ferm lap op te geven.
Woensdagmorgen terug naar de put (40cm van het Paradijs), Jan maakt het werk van gisteren af. Enkele hulp-spits op reusachtige geklemde blokken (klonk nogal vies wanneer hij erop aan't kloppen was) kan ik gelukkig verwijderen en een schoon pendule hangen. Beneden de put is het touw op. Nog ne meter of 5 touw en 3 musketons. -1400 is bereikt of direct in zicht. Tis 16uur en we moeten op -700 slapen, dus tijd voor de topo is er niet.
David en Lieven kruisen we op -900 (ze gaan in het nieuwe bivak slapen, DDR wellicht rechtstaand). Zij gaan de -1400 zeker passeren en hopelijk nog een pak dieper geraken. Wim en Nele kruisen we onderin de Bloques Derribados, zij zullen op -900 verblijven.
Tegen 1:30 maffen we op -700 en we, jawel, ook de Jan, overslapen ons deftig tot 11:30. Om 19:30 eruit, lekker en veel en vers eten a volonte in't kamp.

Fotookes uit de premiere:

- Conduit waar vorige herfst gestopt werd
- Nieuw Bivak op -1250
- Afdalen in het niewe stuk van de Barro Seco
- Equiperen van de nieuwe p60
- Zicht op -1400


En ik moet seffens spijtig genoeg naar huis.
Veel chance mannen!

adios,
Vince

sorry voor de layout van deze blogger-miserie. ik kuis dat nog wel eens op.

Top 20 van de diepste grotten voor onze expeditie

1 Krubera (Voronja) Cave 2170 m

2 Lamprechtsofen Vogelschacht Weg Schacht 1632m

3 Gouffre Mirolda / Lucien Bouclier 1626m

4 Reseau Jean Bernard 1602m

5 Torca del Cerro del Cuevon (T.33)-Torca de las Saxifragas 1589m

6 Sarma 1543m

7 Shakta Vjacheslav Pantjukhina 1508m

8 Cehi 1502m

9 Sistema Cheve 1484m

10 Sistema Huautla 1475m

11 Sistema del Trave Spain Asturias Cabrales 1441m

12 Evren Gunay Dudeni 1429m

13 Boj-Bulok 1415m

14 Sima de las Puertas de Illaminako Ateeneko Leizea (BU.56) 1408m

15 Kuzgun Cave 1400m

16 Sustav Lukina jama – Trojama 1392m

17 Sniezhnaja-Mezhonnogo 1370m

18 Sistema Aranonera (Sima S1-S2) 1349m

19 Gouffre de la Pierre Saint Martin 1342m

20 Siebenhengste-hohgant Hoehlensystem 1340m