Laatste week is ingezet

OK, de jeep voor ZHS en mij is in reparatie. Batterij plat en enkel AA te verkrijgen in deze stad hier (of zoiets). Dus een dag internet! Verschrikkelijk :-)
't Was ergens tijd, dat dagje rustig aan. Niet met een kater als excuus. Gewoon even een dag niet ondergronds in tegenstelling tot de ander dagen. Van een efficiente expeditie gesproken.

Vorige week, in Tua Chua, was het precies zoals in Groundhog Day: opstaan, om 7h ontbijt, jeep richting zelfde grot(systeem?) en 's avonds topogegevens ingeven en gaan slapen. Zalig grotten daar. Momenteel noemt die Promised Cave. Omdat er precies al jaren geleden een paar keer(vruchteloos) gepoogd werd de perte of resurgentie te vinden. Laat staan een zij-ingang. Die ruim anderhalve km lang is en bijna 100m diep. Touw, rivier, zwemmen, klauteren, kruipen. Alles is er. Stop op sifon stroomop en -afwaarts. De resurgentie sifonneert na bijna 800m. Met een gelijkaardig uitzicht (veel concreties, diep water), op ca. 50m. Iemand zin in een duik om de verbinding echt te bevestigen? Of een oppervlaktetopo om te weten hoe dicht de grotten echt van elkaar liggen?
En dan was er de perte. A la Bramabiau maar met waterval van ruim 40m. Meest spectaculaire en mooiste ingang die ik al gezien heb. Maar misschien ben ik niet veel gewoon he. Een ondergronds aqualibi. Nog geen 250m ontwikkeling, ruim, vertikaal, maar toch vermoeiend. Met een tobagan waar het lawaai van het witschuimkolkend water nog erger is dan een startende F16. En waarboven je opposeert. Uitglijden is strikt verboden.

Dezer dagen zijn de grotten iets minder lang en doen we er soms meerdere op een dag. Of maar ene in combinatie met een uitgebreide fotosessie :-) Nu, na vandaag en dankzij wat permissions kan dat "minder lang" alweer achterhaald zijn.

Nog een paar dagen speleo en dan huiswaarts, na even Hanoi te hebben geplunderd uiteraard. Time goes fast...