Back in town

Terug in Leuven. Een paar kg lichter, een paar schaafwonden rijker.

Welk gevoel hou ik aan deze expeditie over? Vooreerst toch een beetje teleurstelling. Ik hoopte echt op een -1500m, een plaatsje in die (bijna verstarde) top 10. Maar zoals duidelijk gebleken is, die vind je niet zomaar op bestelling. Dat ons grotje nu ergens tussen -1300 en -1350m diep is, is natuurlijk ook wel mooi. En hoeveel groepen over de wereld zitten momenteel zo diep! Een ontwikkeling van bijna 5km is trouwens ook niet slecht, gezien de rechttoe-rechtaan manier van topograferen...

Mijn tweede gevoel is hoop. Het is geen simpel afdaalgrotteke met maar één weg. Toch niet vanaf -900m. Het is een complex systeem aan het worden, waar de luchtstroom rare dingen doet en waar Chawresse- of Wéron stukken niet noodzakelijk het einde van een bepaald stuk inluiden. Wat dan reacties veroorzaakt als "shit, het loopt verder".
We zitten nu met op zijn minst 4 duidelijke exploratie-mogelijkheden tussen -1050m en -1250m. Allemaal putten die enkel vragen om wat touw (of een lint van 4m ;-)). We moeten volgend jaar niet terugkeren om er enkel touw uit te sleuren, integendeel! Dit betekent opnieuw een volle 3 weken exploreren.

En uiteindelijk is er ook een gevoel van opluchting. Geen zware ongelukken, enkel de ongemakken. Ook al hebben sommigen een hele goede engelbewaarder... En opnieuw minstens een jaar zonder zware portages onder een loden hitte ;-)


David D.R.